طلبه شهید محمّد رضا سلطانینژاد
زندگی نامه شهید محمدرضا سلطانی نژاد
شهید محمدرضا سلطانی نژاد در آذرماه سال ۱۳۴۵ در شهرستان شیراز بهدنیا آمد. همزمان با پیروزی انقلاب اسلامی تحصیلات ابتدایی را به پایان رسانید و پس از اتمام دوره راهنمایی تا دوم دبیرستان ادامهی تحصیل داد و در عین حال از انجام فعالیّتهای تبلیغی و فرهنگی غافل نبود و مدّتی را در کتابخانه مسجد جامع به انجام فعالیّتهای فرهنگی مشغول بود.
شهید محمدرضا سلطانی نژاد در اولین روزهای تشکیل بسیج به عضویت این نهاد مردمی درآمد و با فراگیری فنون رزمی، آمادگی بیشتری جهت حراست از انقلاب اسلامی پیدا کرد و با شروع جنگ تحمیلی به جبهههای حق علیه باطل شتافت و به عنوان امدادگر در جبهههای جنوب مشغول خدمت گردید و در عملیات شکوهمند رمضان نیز شرکت نمود.
پس از بازگشت. روح پر عطش محمّدرضا او را به پای مکتب امام صادق(ع) کشاند و با ورود به حوزهی علمیهی ابوصالح«عج» شاگردی مکتب حضرتش را در محضر حضرت آیت اللّه سیّد علیمحمّد دستغیب«مدظلهالعالی» شروع کرد.
زمان شهادت شهید محمدرضا سلطانی نژاد
هر چند که سلوک این شهید بزرگوار در کنار دیگر دوستان هم رزمش در این حوزهی علمیهی علم و ادب دوسالی بیشتر طول نکشید و بیتابی این عاشق دلباخته او را دوباره به جبهههای نبرد کشاند.
شهید محمدرضا سلطانی نژاد در اواخر فروردین ماه ۶۵ به جبهههای نور علیه ظلمت عزیمت نمود و در منطقه هفت تپه بر اثر بمباران وحشیانه هواپیماهای عراقی، مجروح گردید و پنج روز بعد در تاریخ ۲۸/۲/۱۳۶۵ در یکی از بیمارستآنهای اهواز به شهادت رسید و بدینسان به قافله خونین شهدا پیوست.
آخرین دلنوشتههای این شهید بزرگوار در شب عملیاتِ قبل از شهادت چنین است:
«سفارش من تقوی است، پاک باشید تا عزیز شوید. در این عمر کوتاه، من سختیهایی کشیدم به خاطر غیر او (خدا)، برای من گریه نکنید وگرنه شما را حلال نمیکنم، انگیزهای که باعث میشود اگر خدا بخواهد در راه او کشته شوم از برکت شهادت برادر حمیدرضا افشار است.
اگر بگوییم حالا بهتر است، او همینطور کشته شده، درست نیست. شهادت او باعث شد من به حرکت درآیم، استغفار کنم و دعا کنم که خدایا شهادت در راه خودت را نصیب من گردان. خدای رحمت کند او را که پاک به دنیا آمد و پاک از دنیا رفت. در حالی مینویسم که امشب عملیات است، نمیدانم ساعت مرگم چطور میمیرم. امیدوارم که خدا عاقبتمان را ختم به خیر کند.»
سخنان شهید محمدرضا سلطانی نژاد خطاب به حضرت آیت اللّه سید علی محمد دستغیب
«ای استاد عزیز (حضرت آیت اللّه سیّد علیمحمّد دستغیب) ما را از دعای خیرتان فراموش نکنید، خدا رحمت کند آقای دستغیب بزرگ را که به حقّ، بنده خدا بود و عمری را در ریاضات شرعیه گذراند، حال از شما میخواهم که در نماز شبتان مرا فراموش نکنید.
و السلام. محمّدرضا سلطانی نژاد ۲۱/۲/۱۳۶۵»
روحش شاد